nieubłagany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieubłaganyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niedający się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś; bezwzględny, bezlitosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieubłagany ojciec. Być nieubłaganym.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego
bezlitosny — bezlitosnyośni «nie mający albo nie okazujący litości; świadczący o braku litości; okrutny, bezwzględny, nieubłagany, niemiłosierny» Bezlitosny oprawca. Bezlitosne spojrzenie. Bezlitosna kara. Bezlitosna krytyka … Słownik języka polskiego
bezpardonowy — «nie liczący się z niczym; bezlitosny, bezwzględny, nieubłagany» Bezpardonowa walka … Słownik języka polskiego
nieprzebłagany — nieprzebłaganyni «nie dający się przebłagać; taki, którego nie można zwalczyć, pokonać; nieprzejednany, nieubłagany, bezwzględny» Nieprzebłagany ojciec. Nieprzebłagany gniew, upór … Słownik języka polskiego
nieprzejednany — nieprzejednanyni «nie dający się przejednać, zjednać, nakłonić do czegoś, przekonać; nieustępliwy, nieubłagany, zawzięty» Nieprzejednany wróg. Nieprzejednana nienawiść, zawziętość … Słownik języka polskiego
nieubłaganie — 1. «w sposób nieubłagany; bez litości, bezwzględnie» Walczyć nieubłaganie z nieuczciwością. 2. «nieodwołalnie, nieuchronnie» Czas płynie nieubłaganie. Starość, śmierć się zbliża nieubłaganie … Słownik języka polskiego
nieuchronny — «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany» Nieuchronna klęska, zagłada. Nieuchronna starość, śmierć. Nieuchronne zmiany. Nieuchronny koniec … Słownik języka polskiego
nieunikniony — «taki, którego nie można uniknąć, który musi nastąpić; nieuchronny, nieubłagany» Nieunikniona konieczność. Nieunikniona operacja, katastrofa … Słownik języka polskiego
okrutny — okrutnyni, okrutnyniejszy 1. «nie znający litości; srogi, nieludzki, nieubłagany; wyrażający okrucieństwo» Okrutny sędzia. Okrutna kara. Okrutni wrogowie. Okrutne czyny. Okrutny wyraz twarzy, oczu. Być okrutnym dla kogoś. 2. przestarz. «wielki,… … Słownik języka polskiego
śmiertelny — śmiertelnyni 1. «odnoszący się do śmierci, towarzyszący śmierci» Śmiertelny pot. Śmiertelne łoże. Śmiertelne drgawki. ∆ Śmiertelna koszula «koszula wkładana dawniej na skazańców przed wykonaniem wyroku śmierci» 2. «powodujący, przynoszący śmierć … Słownik języka polskiego
